Hoefbevangenheid
Hoefbevangenheid is een ontsteking van de wandlederhuid veroorzaakt door ziektekiemen, die door een ziekte elders in het lichaam zijn geproduceerd. Ergens in het lichaam worden ziekten kiemen (giftige stoffen) geproduceerd, deze komen in het bloed terecht en komen ook in de slagaderen naar de wand lederhuid. In de wandlederhuid worden de ziektekiemen in de haarvaatjes uit het bloed gefilterd, waarna de haarvaatjes gedeeltelijk dicht trekken. De kiemen blijven dus in de wandlederhuid zitten en veroorzaken daar een ontsteking. Deze ontsteking veroorzaakt weer stoffen, die de ontsteking verergeren en zo ontstaat er een vicieuze cirkel die nog maar heel moeilijk te doorbreken is.

Oorzaken kunnen zijn:
-Maag-darmstoornissen door het overmatig eten van koolhydraten b.v door het eten van jong gras, losgebroken paard wat zich tegoed doet aan de voerkist.
-Baarmoederontsteking te lang aanwezig blijven van de nageboorten na het veulen.
-Wijze van houden van het paard is te zwaar of doordat het paard geen enkele arbeid wordt gevraagd en in te rijke wijde lopen.
-Overbelasting door langdurige kreupelheid aan een been waardoor het andere been te veel wordt belast of door zware arbeid, lang reizen (b.v per trein,vliegtuig)
-Alle ernstige ziekten waarbij het paard koorts en pijn heeft, hierbij kunnen gifstoffen vrij komen die weer de oorzaak kunnen zijn voor het optreden van hoefbevangenheid.
-Bepaalde geneesmiddelen
-Stress
-Trauma
-Er zijn nog meer oorzaken die niet meteen aanwijsbaar zijn.  

Acute fase
Acuut, plotseling optreden van de verschijnselen en vaak meteen al vrij heftig. Als acute hoefbevangenheid niet (of niet tijdig) wordt behandeld gaat deze over in chronische (slepende) vorm van hoefbevangenheid.  

De verschijnselen van acute hoefbevangenheid, het paard toont een hevige pijn in beide voorhoeven ( soms in alle vier de hoeven), Paard probeert de pijn te verlichten door de benen voor de verticaal lijn te plaatsen en de achterbenen onder zich brengt waarmee bereikt wordt dat de lichaamslast door de achter benen wordt gedragen. De beweging gaat met grote tegenzin waarbij hij de voorbenen voren wil houden (paard loopt voetje voor voetje).En sterk versnelde hartslag, verhoogde temperatuur en het paard heeft veel pijn en zal zweten.

Behandeling Acute fase
Allereerst zal de dierenarts wat de aanleiding was voor hoefbevangenheid moeten oplossen, anders blijven de ziekte kiemen in het bloed komen waardoor het steeds erger bevangen wordt. We moeten het paard zo gemakkelijk mogelijk maken, paard in een dik strobed zetten, voeten afspoelen met koud water, medicijnen geven om de ontsteking te remmen. Hierna kan de dierenarts een röntgenfoto maken om te kijken hoever het hoefbeen gekanteld is, en op basis daar van kan het paard beslagen worden met een speciaal hoefbeslag.

 
Chronische fase
wanneer de acute hoefbevangenheid niet tijdig behandeld wordt,gaat deze over in een chronische hoefbevangenheid,de verschijnselen van een acute fase zet zich voort en ontwikkeld zich in een chronische vorm van hoefbevangenheid. Behandeling: De hoeven naar het normale toe bekappen en de wand strak raspen en daarna de voetas recht maken, maar de hoef niet teveel laten zakken en de straal en zool zo sterk mogelijk laten. Hoefijzer aanbrengen met een lederen zool om de zool en straal te beschermenen de ruimte achterin zoveel mogelijk opvullen (hoefpad), het paard heeft immers de pijn voor in hoef. Als een groot gedeelte van de toonwand is weg geraspt tot in de witte lijn is het aan te bevelen om een ijzer zonder teenlip te nemen, maar wel met een opzet in het ijzer ook kan er een balkje ingelast worden wat extra steun geeft aan de buigpezen,zodat deze niet meer zo hard aan het hoefbeen trekt.