Hoefkatrol Ontsteking
Hoefkatrol ontsteking is een chronische ontsteking in het gebied van de hoefkatrol, vaak als gevolg van slijtage.
De hoefkatrol is het gedeelte binnen de ondervoet waar de pees van de diepe buiger een bocht maakt over het straalbeentje om zich daarna vast te hechten aan het halfmaanvormige oppervlak van het hoefbeen. Straalbeen, slijmbeurs en diepebuig pees samen worden de hoefkatrol genoemd(de hoefkatrol is dus een normaal gedeelte van het inwendige van de hoef). De ziekte van dit gebied noemt men vaak hoefkatrol, maar is dus niet juist omdat de indruk ontstaat dat de hoefkatrol een afwijking is.

De pees glijdt over de achtervlakte van het straalbeen. Deze achtervlakte is bedekt met een laagje mooi glad kraak been. Juist dit heen en weer glijden van de diepe buigpees over de achtervlakte van het straalbeen heeft geleid tot de naam hoefkatrol, omdat het lijkt op het heen en weer glijden van een koord op een katrol. Tussen het straalbeen en de pees van de diepe buiger zit een slijmbeurs die het heen en weer glijden vergemakkelijkt, die de grootste schokken opvangt en het glijden van de pees over het straalbeen vergemakkelijkt. Telkens als het paard tijdens de voortbeweging op een voorbeen landt, drukt een enorme kracht de kogel van het paard naar beneden. Deze kracht is zo groot als het gewicht van het paard maal de snelheid, waarmee het paard de grond raakt. De buigpezen in de ondervoet moeten die kracht opvangen om te zorgen dat de kogel van het paard de grond niet raakt en om het been van het paard weer van de grond te krijgen en over de toon te laten rollen. Omdat de diepe buiger met een bocht over het straalbeen loopt, krijgt het straalbeen telkens die druk te verwerken. Dit alles vraagt om slijtage, bij de bouw van de ondervoet is daar rekening mee gehouden. De ondervoet is goed doorbloed, zodat er voldoende bouwstoffen worden aangevoerd om de schade, veroorzaakt door de slijtage te herstellen. Als echter de bloedcirculatie in de ondervoet wordt gehinderd, kan de slijtage aan buigpees, slijmbeurs en straalbeen in korte tijd zo ernstig worden, dat het paard ontstekingsreacties gaat vertonen en pijn krijgt. Blijft de bloedcirculatie langere tijd gestoord, dan kunnen er veranderingen in de ondervoet optreden die moeilijk weer te herstellen zijn en tot langdurige kreupelheid leiden.
Oorzaken voor hoefkatrol ontsteking kunnen zijn
-Erfelijkheid
-Alle omstandigheden,die een rol spelen bij de ontwikkeling van het veulen
-De voeding
-Het gebruik van het paard
-Onvoldoende hoefmechanischme tijdens de beweging
-Elke dag één uur zwaar werk en de rest van de dag op stal
-In het algemeen een doorbloeding stoornis.
-Erfelijke factoren zullen zeker een rol spelen, maar zijn zeker niet de enigste oorzaak. Er is veel onderzoek gedaan naar hoefkatrol ontsteking, hieruit blijkt dat een gestoorde bloed toevoer van en naar de hoef een belangrijke rol speelt bij het ontstaan van hoefkatrol ontsteking. De bloedtoevoer zorgt voor de aanvoer van voedingsstoffen, bouwstenen en zuurstof en de afvoer van afvalstoffen.

Symptomen:
-De kreupelheid begint meestal zeer geleidelijk aan, onduidelijke en wisselende kreupelheid die door de tijd geleidelijk erger wordt.
-Kreupelheid wisselt vaak van het linker voorbeen naar het rechter voorbeen.
-Paarden gaan kortere passen maken,de beweging daarnaast vaak stijf en stotend wordt, paard struikelt vaak
-Paard pioniert d.w.z met de toon naar voren wijzen om de achterste hoefhelft te ontlasten
-De hoefvorm verandert op den duur nogal eens na een langere tijd een hoefkatrol ontsteking te hebben.
-Bij springpaarden zien we vaak een toename van weigeren op de hindernis

Behandeling

De dierenarts zal het paard een pijnstiller en een ontstekingsremmer voorschrijven en onbelaste beweging geven om de bloed circulatie op gang te houden. Er zijn verschillende manieren waarop een paard met hoefkatrol ontsteking beslagen kan worden b.v Eggbar (met zolen en pad), wiggen, balkijzer. Het is belangrijk om de achterste hoefhelft te ontlasten met name de diepe buigpees. De hoefsmid zal proberen de hoeven zo stel mogelijk te bekappen, rekening houdend met de voetas en een flinke opzet in het ijzer zodat het paard gemakkelijk over de toon kan rollen.

Omschrijving
Een hoefzweer is een ontsteking van de hoeflederhuid. De ontsteking komt het meest voor in het verzenengedeelte en de zool- en steunsellederhuid. Een hoefzweer is bij een grondig en nauwkeurig onderzoek goed te herkennen. Zo’n onderzoek houdt in: 
1. Zorgvuldig aftasten op warmte en pijn, zwelling en pulsatie (= kloppen) van de gehele kroonrand, koot en zo nodig hoger gelegen delen van het been. 
2. Visitatie (knijpen met de tang) van de gehele zool, de steunsels en de straal. 
3. Percussie (kloppen met een hamertje) van de totale hoornwand en de zool. 

Bij twijfel of vage verschijnselen kan de dierenarts stapsgewijs gedeelten van de hoef en de ondervoet verdoven om de plaats van het ongemak te kunnen bepalen. 

Oorzaak
De oorzaak van een hoefzweer is in de meeste gevallen opkruipend vuil of steentjes, maar het kan ook door nageltred komen. Een mogelijke andere oorzaak is de circulatie in het bloed van toxinen (gifstoffen) zoals bij hoefbevangenheid. 

Paardenhouders gebruiken steeds vaker ander strooisel op stal dan stro. Fijnere strooisels als zaagsel blijven, wanneer het vochtig wordt, in de hoeven van het paard plakken. Het wordt dan als het ware in de zachte poreuze hoorn van de witte lijn gestampt. Hierdoor raakt de hoeflederhuid ontstoken en kan het geen uitweg vinden naar onderen. De ontsteking breidt zich dan uit naar de zachte delen binnen de hoornschoen. 
Een oppervlakkige hoefzweer kan gemakkelijk een uitweg vinden naar buiten of naar onderen en veroorzaakt geen of nauwelijks kreupelheid. Wanneer de ontsteking geen uitweg kan vinden naar onderen worden hoger gelegen delen van de hoeflederhuid aangetast en breekt de ontsteking door aan de kroonrand. 

Gevolg
Het paard wordt geleidelijk aan kreupel en wil het betreffende been niet of nauwelijks belasten. Een hoefzweer in het toongedeelte geeft vaak erge kreupelheid en dan staat het paard vaak op drie benen. Bij een hoefzweer in het verzenen- of steunselgedeelte wordt het been op een normale wijze naar voren gebracht, maar niet teruggezet op de plaats waar het hoort. Op het laatste moment wordt de hoef iets teruggebracht neergezet om de verzenen minder te belasten. Om erachter te komen of de hoefzweer zich aan de binnen- of buitenzijde van de hoef bevindt, kun je het paard het beste links- en rechtsom op een volte laten lopen. 
Een verwaarloosde hoefzweer kan leiden tot ernstige complicaties. Haal er daarom altijd een dierenarts bij om te zorgen voor een juiste behandeling. 

Behandeling
De behandeling bestaat uit zorgvuldig openleggen en zo goed mogelijk uitvlakken naar de zool, een desinfecterend drukverband aanleggen en eventueel van een tijdelijk beslag voorzien. Als de ontsteking tot rust is gekomen en de wond droog is, wordt de uitgesneden holte opgevuld met watten gedrenkt in betadine of in teer. Hierdoor kunnen veel paarden snel weer aan het werk worden gezet